Ubezpieczenie CARGO
Zabezpiecz swoją firmę przed stratami finansowymi będącymi wynikiem utraty lub uszkodzenia towaru wykupując ubezpieczenie Cargo oferowane przez Euro Shipping.
Na życzenie naszych klientów ubezpieczamy wylacznie obsługiwane przez nas ładunki w transporcie morskim, lądowym i lotniczym.
Dokładamy wszelkich starań, aby zapewnić bezpieczeństwo każdej przesyłce, ale zdajemy sobie również sprawę z zagrożeń oraz ryzyk jakie występują w transporcie dlatego tez oferujemy konkurencyjne pokrycie ubezpieczeniowe praktycznie dla większości towarów.
W handlu międzynarodowym odpowiedzialność przewoźnika (spedytora, linii lotniczej, armatora morskiego etc.) jest ograniczona. Należne odszkodowanie może być w związku z tym znacznie niższe od faktycznie poniesionej szkody. Ponadto, konwencje międzynarodowe często wprowadzają dodatkowe wyłączenia odpowiedzialności przewoźnika.
W przypadku utraty lub uszkodzenia Państwa przesyłki, dla której zaaranżowano ubezpieczenie Cargo otrzymają Państwo odszkodowanie w pełnej wartości towaru.
Ubezpieczenie CARGO zapewnia ochronę przewożonego ładunku od momentu opuszczenia przez niego miejsca nadania do chwili dostarczenia do miejsca przeznaczenia, w tym również podczas załadunków, rozładunków i składowania. Podstawowe ubezpieczenie wynikające z OC Spedytora lub OC Przewoźnika, chronią towar tylko i wyłącznie od szkód powstałych z winy spedytora lub przewoźnika. Taka forma ubezpieczenia nie zapewnia dostatecznej ochrony, gdyż nie obejmuje wszystkich ryzyk wynikających z tytułu: ryzyk losowych, naturalnych właściwości towaru, kradzieży i napaści, awarii wspólnej, itp.
Wartość ubezpieczonego towaru, zgodnie z życzeniem Klienta, możemy powiększyć o koszty: transportu, ubezpieczenia, cła, podatku VAT oraz 10% zryczałtowanej marży handlowej. Zapewniamy Państwu zgłoszenie towaru do ubezpieczenia na Państwa życzenie, przy przyjęciu zlecenia spedycyjnego, prowadzenie w imieniu Klienta lub pomoc przy prowadzeniu postępowania likwidacyjnego, szybką wypłatę odszkodowania.
Zgodnie z §10, punkt 10.1. OPWS 2010 Spedytor dokonuje ubezpieczenia cargo jedynie wówczas, gdy otrzyma wyraźne w tym względzie pisemne zlecenie. Podanie w zleceniu wartości towaru nie oznacza udzielenia spedytorowi zlecenia na zaaranżowanie ubezpieczenia cargo. Warto pamiętać, że zgodnie z §10, punkt 10.2. OPWS 2010, jeśli spedytor oferuje zleceniodawcy ubezpieczenie cargo lub zawiera je w jego imieniu i na jego koszt jest zobowiązany udostępnić warunki ubezpieczenia.
Franszyza integralna jest to kwota wskazana w Umowie Generalnej, do wysokości której ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialności, o ile wartość szkody nie przekroczy tej kwoty, która wynosi USD 300.
Z umowy ubezpieczenia CARGO wyłączone są nastepujące ładunki / do pobrania PDF /.
Wyżej wymienione wyłączone ładunki mogą zostać przyjęte do ubezpieczenia za uprzednią zgodą ubezpieczyciela na odrebnie uzgodnionych warunkach.
Mienie przesiedlenia jest wyłączone z umowy ubezpieczenia CARGO i ewentualnie może zostać przyjęte do ubezpieczenia za uprzednią zgodą ubezpieczyciela i na odrębnie uzgodnionych warunkach ubezpieczeniowych wg klauzuli ICC „B” oraz klauzuli TPND / Instytutowa Klauzula o Kradzieży i Niedostarczeniu /.
Instututowe Klauzule Ładunkowe / Institute Cargo Clauses / – angielskie warunki ubezpieczeniowe o ponad dwustuletniej tradycji ubezpieczeniowej powszechnie przyjęte w międzynarodowych ubezpieczeniach ładunkowych. Od zastosowanego zestawu klauzul zależy zakres ochrony ubezpieczeniowej.
Instytutowe Klauzule Ładunkowe mają charakter uniwersalny, ponieważ można je zastosować do większości rodzajów ładunków i różnych środków transportu. Pierwotnie były przeznaczone do obsługi ubezpieczeniowej transportów morskich – dlatego dla przewozów kolejowych i drogowych stosuje się treść klauzul z pominięciem postanowień nie znajdujących zastosowania dla przewozów tymi środkami transportu.
Najszerszy z możliwych zakres ochrony ubezpieczeniowej, oparty na zasadzie „all risks” oferowany jest przez:
Instytutowe Klauzule Ładunkowe (A) 1/1/82 (Institute Cargo Clauses (A) 1/1/82).
Zestawy klauzul oznaczone literami B i C oferują ograniczoną ochronę ubezpieczeniową do wymienionych rodzajów ryzyk.
W styczniu 2009 roku opublikowane zostały Instytutowe Klauzule Ładunkowe (A), (B) i (C) 1.1.09, Instytutowe Klauzule Wojenne (ładunkowe) 1.1.09 oraz Instytutowe Klauzule Strajkowe (ładunkowe) 1.1.09. Wprowadzone zmiany w stosunku do poprzedniego zestawu klauzul, obejmują uwspółcześnienie języka, doprecyzowanie zapisów budzących powszechne kontrowersje, a także bardziej jednoznaczne zapewnienie ochrony ubezpieczonemu nie mającemu wpływu np. na wybór statku lub zmianę podróży.
– Instytutowe Klauzule Ubezpieczeniowe / klauzula A / – / do pobrania PDF /
– Instytutowe Klauzule Ubezpieczeniowe / klauzula B / – / do pobrania PDF /
– Instytutowe Klauzule Ubezpieczeniowe / klauzula C / – / do pobrania PDF /
– Instytutowe Klauzule Ubezpieczeniowe Wojenne / Ładunkowe / – / do pobrania PDF /
– Instytutowe Klauzule Ubezpieczeniowe / Ładunkowe Air Cargo / – / do pobrania PDF /
– Instytutowe Klauzule Strajkowe / Ładunkowe/ 1/1/09 – / do pobrania PDF /
– Instytutowe Klauzule Wojenne / Ładunkowe Air Cargo / 1/1/09 – / do pobrania PDF /
– Instytutowa Klauzula o Kradziezy i Niedostarczeniu / 1/12/82 – / do pobrania PDF /
– Procedura likwidacji szkody – / do pobrania PDF /
– Protokół szkody – / do pobrania PDF /
Klasyfikacja krajów wg ryzyka politycznego http://watch.exclusive-analysis.com/jccwatchlist.html
Awaria wspólna
Awaria wspólna w ubezpieczeniach morskich związana jest z decyzja kapitana statku o poświęceniu części ładunku lub statku albo o poniesieniu nadzwyczajnych wydatków w celu uratowania przed grożącym niebezpieczeństwem całości mienia zaangażowanego w wyprawie morskiej.Koszty awarii wspólnej ponoszone są proporcjonalnie przez każdego z właścicieli uratowanego ładunku i ma charakter ubezpieczenia wzajemnego
Awaria wspólna powstaje, gdy w wyniku zagrożenia armator / przewoźnik morski świadomie ponosi koszty w celu uratowania statku oraz ładunku ze wspólnie grożącego im niebezpieczeństwa. Koszty uratowania statku są mu zwracane przez właścicieli ładunków znajdujących się na statku, proporcjonalnie do wartości każdego ładunku, jaką reprezentuje on w chwili dostarczenia do portu przeznaczenia. Część kosztów ponosi sam przewoźnik morski proporcjonalnie do wartości statku w chwili zakończenia wyładunku ostatniej partii towaru.
Zdarzeniami, które powodują wspólne zagrożenie dla statku i ładunku, a tym samym uprawniają armatora / przewoźnika morskiego do ogłoszenia awarii wspólnej, są między innymi pożar na statku, przedziurawienie / uszkodzenie poszycia kadłuba, wejście na mieliznę, utrata sterowności statku np. wskutek awarii silnika głównego. Zdarzenia te angażują po stronie przewoźnika morskiego wiele nadzwyczajnych kosztów, takich jak wydatki związane z koniecznością wejścia do najbliższego bezpiecznego portu, ewentualnego przeładunku i składowania, dodatkowego wynagrodzenia i utrzymania załogi podczas przedłużonej podróży, a ponadto dodatkowe koszty własne przewoźnika morskiego, tymczasowych napraw statku poniesionych w celu kontynuowania podróży, holowania, usług ekspertów, dyspaszera i inne.
Środki wydatkowane przez przewoźnika morskiego poniesione dla wspólnego dobra, które następnie zaliczone zostały do wydatków awarii wspólnej, podlegają refundacji armatorowi przez właścicieli poszczególnych ładunków. Są to tak zwane udziały ładunków w awarii wspólnej.
Kwestię zasad zaliczania kosztów do awarii wspólnej oraz ustalania ich wysokości określają Reguły Jorku i Antwerpii (York-Antwerp Rules) – najnowsza wersja to Reguły z 2004 roku. Rozliczenia awarii wspólnej pomiędzy zainteresowanymi podmiotami dokonuje wyspecjalizowany ekspert / dyspaszer /, który sporządza opracowanie zwane dyspaszą. Dyspaszer powoływany jest przez przewoźnika morskiego w chwili zadeklarowania awarii wspólnej, jednakże jego zadanie to obiektywny podział kosztów i działanie w interesie wszystkich stron biorących udział w przedsięwzięciu morskim. Dyspasza ma rangę ekspertyzy.
Co oferuje ubezpieczenie ładunku w wypadku awarii wspólnej
Awaria wspólna rozliczana jest na warunkach narzuconych właścicielom ładunku w umowie frachtowej. Gestorzy ładunków nie mają wcale lub mają bardzo nikły wpływ na warunki umowy przewozu morskiego. W konsekwencji przewoźnik morski / armator całkowicie samodzielnie decyduje o tym, który dyspaszer dokona rozliczenia awarii wspólnej, w jakiej walucie oraz zgodnie z jakim prawem oraz którymi Regułami Jorku i Antwerpii (to znaczy: z którego roku).
Warunki, na jakich ubezpieczane są ładunki w transporcie morskim – Instytutowe Klauzule Ładunkowe (A), (B), (C) 1/1/82 oraz tak zwane klauzule branżowe (przeznaczone dla ubezpieczenia określonych rodzajów ładunków) – mają na celu złagodzenie negatywnych dla właścicieli ładunków skutków, które mogą wynikać z arbitralnych decyzji armatorów statków.
Klauzule te zawierają postanowienie – klauzulę (nr 2) o awarii wspólnej w identycznym brzmieniu dla każdego z wymienionych powyżej kompletów klauzul instytutowych – na mocy którego ubezpieczeniem objęte są udziały ładunku w awarii wspólnej i ratownictwie, rozliczone lub ustalone zgodnie z umową frachtową i/lub właściwym prawem i praktyką, poniesione w celu uniknięcia lub w związku z uniknięciem szkody z jakiejkolwiek przyczyny, z wyjątkiem przyczyn wyłączonych w umowie ubezpieczenia. Bez względu więc na zakres pokrycia przewidziany w klauzuli ryzyk ubezpieczenie udziałów w awarii wspólnej oraz kosztach ratownictwa jest zawsze ubezpieczeniem w zakresie pełnym, czyli od wszystkich ryzyk (all risks), ograniczonym jedynie wyłączeniami z ochrony wyszczególnionymi w umowie ubezpieczenia. Jest to niejako dodatkowe ubezpieczenie – niezależne od szkody w samej substancji ładunku – kryjące się w standardowych warunkach Instytutowych Klauzul Ładunkowych.